Informatie niet gevonden? Neem contact met ons op.
Bonte knaagkever
Uiterlijk
- Larve geelachtig wit tot ongeveer 1.3cm
- De kever heeft donkerbruine dekschilden met geelachtige spikkels
- Lengte volwassen kever: 6 tot 8mm
- Het halsschild is helmvormig en donkerbruin van kleur
Ontwikkeling
- Volledige gedaanteverwisseling
- De grote houtwormkever tast loofhout aan, vooral eiken, maar ook (aangrenzend) naaldhout; de balken moeten eerst door vocht en schimmels zijn aangetast
- De larven leven 22 tot 12 jaar in het hout en richten in die periode de schade aan
- De ontwikkelingsduur is in korter naarmate het hout sterker is aangetast door een houtrot verwekkend schimmel
- Volwassen kevers verschijnen van januari tot juni in verwarmde ruimten; hun gemiddelde levensduur is 4 tot 5 jaar
- De uitvliegopeningen zijn cirkelachtig van vorm; doorsnede 0.25 tot 0.4mm
- Grote houtwormkevers ontwikkelen zich ook buiten gebouwen
Wanneer moet u alert zijn?
- Wanneer u houten constructies heeft die enigszins vochtig zijn geworden of waar schimmels een kans hebben gekregen, dient u extra alert te zijn
- Dit hout is namelijk aangetast en daardoor gemakkelijk toegankelijk voor de bonte knaagkever
- Met name in oude gebouwen die nooit verwarming hebben gehad en waar nu verwarming is aangelegd komt het plaagdier tot zijn recht
- De onverwarmde gebouwen, die vochtig en muf zijn, vormen een ideale voortplantingsomgeving voor schimmels, door isolatie van deze gebouwen en het aanleggen van verwarming verbetert de leefomgeving en kan de bonte knaagkever er goed gedijen
Terug naar boven…
Bonte knaagkever
Huisboktor
Huisboktor
De huisboktor heeft zich gedurende de laatste decennia in ons land ontwikkeld tot één van de schadelijkste houtvernielende insecten. De larven van deze kever, die meerdere jaren ( 3-15) in het hout leven, tasten vooral het hout (naaldhout) van schuren en huizen aan, in het bijzonder het dakbeschot en de dikke steunbalken van de daken. De schade kan soms zodanig zijn, dat de draagkracht van het aangetaste hout aanzienlijk vermindert.
Uiterlijk en leefwijze
- De kevers verschijnen doorgaans van mei tot augustus en zijn 8-25 mm lang, waarbij het mannetje duidelijk kleiner is dan het vrouwtje. Ze zijn grijs tot zwart, ook wel donkerbruin van kleur.
- Kort na de paring legt het wijfje 140 tot 200 eieren in naden en spleten van het hout of in oude gangen nabij de uitvliegopeningen. De larven, die na enige tijd uitkomen, boren zich in het hout en houden zich in het begin dicht onder de oppervlakte op maar naarmate ze ouder worden gaan ze dieper het hout in. In de winter houden ze zich in onverwarmde ruimten stil in hun gangen en vreten niet of nauwelijks. Vooral in de zomer kan men ze horen knagen.
- De verpopping geschiedt in het voorjaar. De larve maakt hiervoor een verpoppingskamer in het hout. In de regel wordt ook de toekomstige uitgang naar buiten reeds voor de verpopping uitgeknaagd. Er blijft slechts een zeer dun laagje hout aanwezig, waarna de kever later de uitvliegopening uitknaagt.
Schade
- Vaak worden dakconstructies aangetast, waarbij zelfs dikke balken in een aantal jaren nagenoeg geheel worden verpulverd. De huisboktor tast uitsluitend het naaldhout aan. Bij grenen en larikshout wordt bij voorkeur het spinthout aangetast, doch bij vurenhout ook het kernhout. Het houtoppervlak is vaak rimpelig door de druk uit de boorgangen op het dunne fineerlaagje, dat nog intact is gebleven. De boorgangen zijn aanvankelijk recht, daarna kronkelend en tot ca. 4.5 mm breed. Het boormeel ziet men vaak als cilindrische deeltjes. Bij een actieve aantasting komt dit boormeel uit gangen en gaten omlaag
Vaststellen van de aantasting
- Wanneer men vermoedt dat hout is aangetast door larven van de huisboktor, dient men o.a. op het volgende te letten:
- Bij warm zonnig weer kan men grotere larven in het hout horen knagen
- Na verloop van tijd kan men ovale uitvliegopeningen
- Als men met bijvoorbeeld een priem, beitel of schroevendraaier in aangetast hout prikt, kan men gemakkelijk de gangen blootleggen, die de larven vlak onder het oppervlak van het hout hebben “uitgeknaagd”. De gangen zijn gevuld met “boormeel” (vermalen houtpartikeltjes).
Wering
- Hout kan men preventief behandelen tegen een aantasting door huisboktor (voor zover niet al eitjes of larven in het hout aanwezig zijn) met verf, vernis, beits of lak. Als het hout rondom is voorzien van een goed dekkende laag, is het beschermd tegen aantasting door de huisboktor.
Bestrijding
- Alvorens met een bestrijdingsmiddel het hout te behandelen, dienen de boorgangen te worden opengelegd en moet het boormeel, bijvoorbeeld met een stofzuiger zoveel mogelijk worden verwijderd. Ten aanzien van ernstig aangetaste houten balken, waarvan de draagkracht aanzienlijk is verminderd, kan worden overwogen of zij dienen te worden vervangen. Het heeft geen zin om geverfd hout te behandelen. Aangebrachte verf, beits of waslagen dienen daarom eerst met een krabber, schuurmachine of staalborstel te worden verwijderd.
- Middelen op basis van permethrin zijn effectief voor de bestrijding van houtaantastende insecten en weinig giftig voor zoogdieren.
- De behandeling kan afhankelijk van de aantasting op twee manieren. Bij dunne materialen kan deze plaats vinden middels een oppervlakte behandeling waarbij de vloeistof onder lage druk op het hout wordt gespoten. Bij dikkere materialen zoals balken etc. Worden deze geïnjecteerd met speciale pluggen om de werkzame stoffen diep in het hout te laten dringen. Een combinatie van beide methodes is ook een mogelijkheid. Welke methode gebruikt wordt zal door Faunacontrol ter plaatsen beoordeeld moeten worden.
Voor vrijblijvend advies over het bestrijden van de huisboktor kunt u het best contact met ons opnemen.
Terug naar boven…
Veranderlijke boktor
Uiterlijk
- Veranderlijke boktorren zijn (wat hun dekschilden betreft) verschillend van kleur: bruin, geel, roodgeel, blauw of blauwzwart
- De lengte varieert van 1 tot 2 cm
Ontwikkeling
- De duur van eitje tot volwassen dier is ongeveer 2 jaar
- Het vrouwtje legt de eitjes in de bast van afgestorven bomen en takken
- De larven knagen onregelmatige gangen tussen de bast en het hout
Leefwijze
- De veranderlijke boktor laat zich vooral in de zomermaanden zien
- De volwassen veranderlijke boktorren zijn uitstekende vliegers
Schade
- De veranderlijke boktor die in huis voorkomt, is meestal afkomstig uit haardhout, maar kan ook door openstaande deuren en ramen binnenvliegen
Wering en Preventie
- Sla openhaard hout niet binnenshuis op, maar bijvoorbeeld in een schuur of onder een afdak
Terug naar boven…
Veranderlijke boktor
Heipaalkever
Heipaalkever
Uiterlijk
- Kleur roodbruin met zwarte uiteinden
- Lengte 5 tot 12mm lang
- De larve is wit en is 1 tot 2 cm lang
Ontwikkeling
- De eitjes worden na de paring afgezet in vochtig hout
- De larven leven het liefst van naaldbomenhout
Schade
- De aantasting gaat altijd gepaard met de aantasting door schimmels
- Tast alleen vochtig hout aan
Wering en preventie
- Het vochtige hout drogen of vervangen
- Nieuw hout eerst laten behandelen
Terug naar boven…
Spinthoutkever
Uiterlijk
- Een spinthoutkever is lichtbruin tot donkerbruin, 3 tot 8mm lang en slank.
- De larve is vaalwit en heeft een lengte van ca. 6mm.
- Aan de zijkant van het dekschild zitten bij Lyctus brunneus 2 knobbels; bij Lyctus africanus is dat er 1.
Ontwikkeling
- Volledige gedaanteverwisseling.
- Spinthoutkevers worden aangetroffen in opgeslagen en verwerkt hout, zoals vloeren, betimmeringen, schilderijlijsten en triplex.
- Het wijfje legt 75 eitjes in zeer kleine openingen; daarmee begint zij 2 tot 3 dagen na de bevruchting. De eitjes worden in groepjes van 8 stuks afgezet.
- Na 1 tot 3 weken komt de larve uit het eitje en kruipt het spinthout in.
- Als de larven volgroeid zijn, kruipen ze tot onder de buitenste laag om daar in een poppenwieg zich te verpoppen.
- Duur van het larvestadium: 3 maanden tot maximaal 2 jaar (kan oplopen tot 4 jaar).
- De larven leven van de zetmeelhoudende inhoud van de cellen van het spinhout.
- Normaal gesproken 1 generatie per jaar.
Leefwijze
- Spinthoutkevers komen voor in het spinthout van loofbomen zoals eiken, essen, walnoten, maar ook in een aantal tropische houtsoorten: limba, meranti, bamboe en rotan.
- Het spinthout bevindt zich in de buitenste ringen van de boom, rondom het kernhout. Kenmerkend voor spinthout zijn de zachte structuur van het hout en de wijde vaten. Hoe meer zetmeel en hoe droger het hout, des te vatbaarder is de boom voor aantasting door de larven van de spinthoutkever.
- De boorgangen van de bruine spinthoutkever zijn gevuld met zeer fijn boormeel, zonder excrementen. Dit boormeel ziet eruit als stof. Onder de microscoop kan men echter duidelijk een kristalvorm herkennen in de deeltjes boormeel.
Schade
- Tast vooral het spinthout van loofhoutsoorten aan.
Terug naar boven…
Spinthoutkever
Houtwormkever
Houtwormkever
Algemeen
- Onder de gewone houtworm verstaat men de larve van de keversoort Anobium punctatum Degeer. De larven van deze leven ca. 3 jaar in het hout, waar ze door hun vreterij aanzienlijke schade kunnen aanrichten. Deze keversoort komt zeer algemeen in ons land voor.
Uiterlijk en leefwijze
- De larve van de houtwormkever is vaalwit van kleur en kan tot 7 mm lang worden. De larven maken gangen, zowel in naald als in loofhout soorten. Meestal wordt alleen het spint-hout aangetast. Er bestaat een voorkeur voor hout, dat gedurende langere tijd in dezelfde positie blijft en enigszins vochtig is. Dus kunnen belangrijke aantastingen vooral optreden in vertrekken die weinig worden gebruikt. Ronde gaatjes met een doorsnede van 1-2 mm duiden op de aanwezigheid van houtworm. Uit die gaatjes zijn de kevers gekomen die in grootte variëren van 3-6 mm en gewoonlijk chocolade bruin van kleur zijn.
- De vorm (doorsnede) is rond. De kop van het kevertje gaat grotendeels schuil onder het halsschild. Een bevrucht wijfje legt 20 tot 60 eieren. De eieren worden afgezet in groepen van 3 à 4 in naden en kieren van het hout en ook wel in de oude uitvliegopeningen en gangen. De eitjes zijn ovaal van vorm, witachtig en 0,3 bij 0,5 mm. Uit de eitjes komen de larven die zich invreten in het hout.